Opdrachten P.C. Hooft – Gezwinde grijsaard

 

Gezwinde grijsaard die op wakkre wieken staag
De dunne lucht doorsnijdt, en zonder zeil te strijken
Altijd vaart voor de wind, en ieder na laat kijken,
Doodsvijand van de rust, die woelt bij nacht, bij dag,

Onachterhaalbre Tijd, wiens hete honger graag
Verslokt, verslindt, verteert al wat er sterk mag lijken
En keert en wendt en stort Staten en Koninkrijken;
Voor iedereen te snel, hoe valt gij mij zo traag?

Mijn lief, sinds ik u mis, verdrijve ik met mishagen
De schoorvoetige Tijd, en tob de lange dagen
Met arbeid avondwaarts; uw afzijn valt te bang.

En mijn verlangen kan de Tijdgod niet bewegen.
Maar ‘t schijnt verlangen daar zijn naam af heeft gekregen,
Dat ik de Tijd die ik verkorten wil, verlang.

 

      1. gezwind – vlug, snel
      2. (regel 1-2) …. op wakkre wieken staag … doorsnijdt – constant op snelle vleugels de .. lucht doorsnijdt
      3. (regel 3) … na laat kijken – achter zich laat
      4. (regel 8) valt gij – lijkt gij
      5. (regel 11) uw afzijn valt te bang – uw afwezigheid valt te zwaar
      6. (regel 14) … verlang – verleng

1. 
Genre

Wat voor gedicht is 'Geswinde grijsaard?

2. 
Tijd

De eerste acht regels bestaan uit één zin. Waarom zal de de schrijver dat gedaan hebben?

3. 
Rijm 1

Wackre wiecken (r.1), sonder seil (r.2) en vaert voor (r.3) zijn vormen van?

4. 
Rijm 2

Dunne lucht en doorsnijt .... seyl  (r.2) zijn vormen van?

5. 
Metrum

In welk metrum is het gedicht geschreven?

6. 
Beeldspraak

Met welke vorm van beeldspraak hebben we met het gebruik van ‘de tijd’ te maken?

7. 
Stijlfiguren 1

Met welke woorden in de eerste acht versregels vormt het woord traag (regel 8) een antithese (tegenstelling)?

8. 
Chute/wending/volta

Heeft dit gedicht een chute/wending/volta? Indien ja, waar?

9. 
Stijlfiguren 2

Wat voor een stijlfiguur ie 'verlang' uit regel 14?

10. 
Literaire stroming

Tot welke literaire stroming moeten we het gedicht rekenen?

11. 
Interpretatie

Welk van de volgende zinnen drukt de bedoeling van Hooft met dit gedicht het beste uit?

Cornelis van Haarlem -The Mirror of Time